Epidavros

Położony w archipelagu Wysp Jońskich Epidavros  zawdzięcza swoją popularność głównie antycznemu teatrowi, wybudowanemu w IV w. p.n.e. jako centrum kultu boga Asklepiosa, mitycznego uzdrowiciela, syna Apolla. Jego talent i kunszt lekarski miał być tak wielki, że w końcu posiadł umiejętność przywracania martwych do życia. Zaburzanie świętego porządku rzeczy nie spodobało się władcom Olimpu, więc Zeus uśmiercił Asklepiosa, rażąc go piorunem. Postać boskiego uzdrowiciela stała się popularna w całej Grecji; wierzono, że nadal żyje pod postacią węża obdarzonego ludzką mową. Budowano mu świątynie, w których jego kapłani, zwani asklepiadami, zajmowali się leczeniem. Atrybut Asklepiosa – laska, wokół której owija się wąż – jest uniwersalnym symbolem lekarzy i medycyny.

Co do samego teatru – wrażenie robi nie tylko wiek tego zabytku, ale też jego wielkość, kunszt architektoniczny oraz niesamowita akustyka. Mieszczący 12 000 osób amfiteatr został zaprojektowany tak, że w dowolnym miejscu na widowni można usłyszeć nawet najcichszy dźwięk dochodzący ze sceny. Nadal obywają się tu przedstawienia, a także doroczny festiwal teatralny.

Kreta

Kreta to prawdziwa gratka dla wszystkich zainteresowanych mitologią, archeologią i historią. Jej strategiczne położenie na mapie sprawiło, że wiele ludów i cywilizacji pozostawiło tu trwały ślad, wraz z bogatym dziedzictwem kulturowym. Przez wieki Minojczycy, Mykeńczycy, Turcy Osmańscy, Arabowie i Wenecjanie kształtowali tożsamość tej wyspy.

Historia Krety obejmuje pięć tysięcy lat, po których pozostały nam bezcenne zabytki. Do najważniejszych należą pałace, które były centrum cywilizacji minojskiej: w Knossos, Fajstos i Zakros. Przed wizytą w Knossos, aby lepiej zrozumieć starożytną historię i mieszkańców Krety, warto udać się do Muzeum Archeologicznego w Heraklionie. Przechowywane tu znaleziska z pałacu, takie jak ceramika i biżuteria, są dokładnie opisane. W Heraklionie, podobnie jak w Chani i Rethymno, polecamy zwiedzanie okolic weneckich portów z potężnymi twierdzami.

Na Krecie możemy popuścić wodze fantazji – to najczęściej chyba opisywana w mitologii greckiej wyspa. To tu, w Pałacu Minojskim,  królowa Pazyfae urodziła potwora Minotaura – pół-człowieka, pół-byka. Dla niego genialny architekt Dedal zaprojektował słynny Labirynt tak, by groźny, żywiący się ludźmi potwór nie mógł uciec. Minotaura zabił dzielny heros Tezeusz, którego z Labiryntu wyprowadziła królewna Ariadna, posługując się kłębkiem nici.

Kreta miała także być miejscem, gdzie Rea urodziła w jednej z grot Zeusa i ukryła go przed Kronosem. Bóg dorastał pod opieką Amaltei, która według niektórych wersji była nimfą, a innych – kozą. Jako „jaskinia Zeusa” określana jest jaskinia w górach Dikti we wschodniej części wyspy. Zwiedzający mogą tam podziwiać bardzo ciekawe formacje skalne.

Rodos

Istnieje kilka różnych wersji mitu o stworzeniu Rodos, ale ta najczęściej opowiadana pochodzi od starożytnego greckiego poety, Pindara.  Opisuje on czas po bitwie między bogami olimpijskimi i Tytanami, gdy Zeus dzielił ziemię po zwycięstwie. Helios, bóg słońca, był w tym czasie nieobecny i został pominięty w podziale łupów.

Po powrocie zażądał własnej ziemi, więc Zeus obiecał mu, że może otrzymać następny kawałek ziemi, który wynurzy się z morza. W tym momencie z połyskującego błękitem Morza Egejskiego wyłoniła się wyspa, zielona i piękna. Nowy właściciel, jak na boga-słońce przystało, od tego czasu nieustannie zapewnia Rodos doskonałą, słoneczną pogodę. Sama nazwa wyspy pochodzi natomiast od ukochanej małżonki Heliosa, nimfy Rode.

Rodos to fantastyczne miejsce do leniuchowania i rozkoszowania się ciepłem, słońcem i morzem, ale zdecydowanie zachęcamy do przeznaczenia części spędzanego tu czasu także na zwiedzanie. Najciekawsze zabytki starożytności zobaczycie w miejscowości Lindos. Na szczycie tutejszego Akropolu znajdują się pozostałości świątyni bogini Ateny z IV w. p.n.e. Podczas gdy najważniejsze zabytki archeologiczne znajdziemy na Akropolu, ciekawe ruiny rozrzucone są w różnych punktach na terenie Lindos, a także tuż za nim.

Nieco nowsze, bo pochodzące już z czasów średniowiecznych zabytki, tworzą Stare Miasto w Rodos, stolicy wyspy. Średniowieczne budynki, meczety, tradycyjne fontanny, orientalne motywy, bizantyjskie i gotyckie kościoły, sklepy i kawiarnie są rozrzucone po całym Starym Mieście, a wszystko to łączy się w wyjątkową i malowniczą całość.

Korfu

Czy wiecie, że Grecy mają własną nazwą dla wyspy Korfu? Pochodzi ona od imienia najady Kerkyry, w której zakochał się Posejdon. Najady były w mitologii greckiej nimfami czuwającymi nad źródłami, strumieniami i potokami. Bóg mórz uprowadził piękną Kerkyrę z jej rodzinnych stron i umieścił na wyspie, nazwanej później na jej cześć.

Korfu (albo Kerkyra) cieszy się renomą najbardziej zielonej i kwitnącej greckiej wyspy. Może się też jednak pochwalić wieloma ciekawymi zabytkami. Całe Stare Miasto w stolicy Korfu jest wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO i zdecydowanie warto zagubić się w jego wąskich uliczkach. Miasto ma nie jedną, ale aż dwie zabytkowe fortece – Starą i Nową. Ta pierwsza pochodzi jeszcze z czasów bizantyjskich, drugą zaś wybudowali Wenecjanie. Inny bizantyjski zabytek – zamek Angelokastro – znajduje się w północno-zachodniej części wyspy. Jest położony na wysokim i stromym wzgórzu, z którego roztacza się wspaniały widok na Morze Jońskie.

Zobacz również: Rejs śladami starożytnej Grecji. Mitologia, historia i zabytki do zobaczenia cz. I

Z żeglarskim pozdrowieniem

Adam Mrozowicz